CLARIBEL ALEGRÍA (12/5/1924-25/1/2018). DOS POEMAS

RITOS INCUMPLIDOS

A mi madre

Dicen que la muerte es solitaria
que nos morimos solos
aunque estemos rodeados de aquellos que nos aman
pero tú me llamaste
y yo no estuve:
no te cerré los ojos
no te besé la frente
no te ayudé a pasar
al otro lado
estuve lejos
lejos de ti que me alumbraste
me nutriste
educaste mis alas.
No cumplí con el rito
estuve lejos
lejos
y ese es el sollozo que me arrebata en olas
en cúpulas
en grutas
y no puede salir
y me persigue en sueños
y me ahoga.
Perdóname/libérame
necesito aullar
batir tambores
un golpe en la cerviz
un estallido
para arrancar de cuajo este sollozo
y no invocarte más
en desolados
versos.

ΙΕΡΟΤΕΛΕΣΤΙΑ ΑΝΕΚΠΛΗΡΩΤΗ

Στην μητέρα μου

Ποιος είναι, λένε, ο θάνατος μοναχικός

και πως πεθαίνουμε ολομόναχοι

ακόμη κι αν, όσοι μας αγαπούν, γύρω μας είναι

εσύ όμως με κάλεσες

κι εγώ κοντά δεν ήμουν:

τα μάτια δεν σου έκλεισα

το μέτωπο δεν σου φίλησα

να περάσης δεν  σε βοήθησα

στην άλλη πλευρά

ήμουν μακριά

μακριά από σένα που με φώτισες

μ΄έθρεψες

παίδευσες τα φτερά μου.

Την ιεροτελεστία δεν εκπλήρωσα

ήμουν μακριά

μακριά

κι είναι αυτός ο λυγμός που κατά κύματα μ΄αρπάζει

σε θόλους

σε σπηλιές

και δεν μπορεί να βγη

και στα όνειρα με κυνηγάει

και με πνίγει.

Συχώρα με/λευτέρωσε με

έχω ανάγκη να ουρλιάζω

τύμπανα να χτυπήσω

ένα χτύπημα στον αυχένα

ένα ξέσπασμα

για να ξεριζώσω ολότελα αυτόν τον λυγμό

και πια να μην σ΄επικαλούμαι

σε ρημαγμένους

στίχους.

                              ==========================================

QUIERO ENTRAR A LA MUERTE

Quiero entrar a la muerte
con los ojos abiertos
abiertos los oídos
sin máscaras
sin miedo
sabiendo y no sabiendo
enfrentarme serena
a otras voces
a otros aires
a otros cauces
olvidar mis recuerdos
desprenderme
nacer de nuevo
intacta.

ΝΑ ΜΠΩ ΘΕΛΩ ΣΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ

Να μπω Θέλω στον θάνατο

μ’ ορθάνοιχτα τα μάτια

τ’ αυτιά μου ανοιχτά

μάσκες χωρίς

φόβο χωρίς

ξέροντας και μην ξέροντας

γαλήνια ν’ αντιμετωπίσω

άλλες φωνές

αέρα άλλον

άλλες κοίτες ποταμών

τις θύμησες μου να ξεχάσω

κι’ ανέγγιχτη

να ξαναγεννηθώ.

  ==========================================

Selección y traducción manuscrita: Angelikí Patera

30 de enero de 2018

Anexo: 
Palabras de despedida para Claribel Alegría del escritor nicaragüense Sergio Ramírez:
http://redescritoresporlatierra.org/2018/01/sergio-ramirez-su-majestad-ha-muerto/#more-4990